Cupramontana, 31 augustus 2021. Cari amici, Tropisch, snikheet en superdroog, de kenmerkende woorden voor deze zomer. Ideaal om veel buiten te vertoeven ! De vertoningen van de wedstrijden van de Europese Kampioenschappen verliepen dan ook altijd buiten. Bij Italië- België zat ik als enige Rode Duivel supporter tussen de Azzurrifans. Ik overleefde het, maar ja de blauwen wonnen dan ook. Bij de finale supporterde ik ook voor Italië (ben tenslotte toch nog half Italiaans langs moederszijde) en ja hoor wat een feest. Toen het te druk werd, verhuisden we wijselijk naar huis ! Overigens is de trainer van de Azzurri een Marchigiaan meer bepaald uit Jesi. Hier werd hij dan ook volop gevierd !
Zoals we reeds in de vorige nieuwsbrief vermeldden, ontvingen we dit jaar terug beduidend meer buitenlandse gasten; een Rus die ooit als kind naar zijn Russische grootmoeder verhuisde in Ancona voor een speciale operatie en er bleef wonen. Groeide perfect tweetalig op, gidste de Russische gasten rond in le Marche. Corona maakte deze activiteit onmogelijk, waarna hij naar Rusland emigreerde en luxe Italiaanse keukens verkocht aan de superrijken.
Gezellige West-Vlaamse koppels die toevallig allemaal hier belandden zonder elkaar te kennen maar in Belgie een boogscheut van elkaar bleken te wonen. Een avontuurlijke Nederlandse familie die met de trein tot Kroatië spoorde, met de boot de overtocht naar le Marche deed, hier een auto huurde om nog een weekje bij ons te verblijven. Daarna ging het terug met de trein huiswaarts…De zoon van een klasgenoot van Erik die met zijn vrienden alles afhuurden, zodat we een weekje meer vrije tijd kregen..
Maar ook weer heel veel Italianen want ook dit jaar bleven ze talrijk in hun eigen land, waarbij ook voor de Noord Italianen le Marche een nog te ontdekken regio bleek. De telefoon bleef constant bellen rond de vakantieperiode Ferragsoto, maar in heel de regio was het nog moeilijk om nog een plek te bemachtigen.
Toch vonden we nog tijd om enkele uitstapjes te doen. De enige gefusioneerd Marchigiaanse gemeente Trecastelli, oorspronkelijk dus 3 , bleek echt een bezoek waard. Kleine kasteeldorpen die elk een uniek karakter bezaten !
Na 40 jaar kreeg Cupramontana opnieuw een theater ! Met de Archeoclub doken we hiervoor de gemeentelijke archieven in op zoek naar historische gegevens over vorige schouwburgen. Die bleken er wel degelijk te zijn geweest. Jammer genoeg verdween het historische theater (bijna elke Marchigiaanse gemeente had en heeft er nog een) Cupramontana vormt hierop helaas een uitzondering. Begin jaren 20 van de vorige eeuw moest het sluiten vanwege niet meer in orde te zijn met de brandveiligheid. Daarna ontbraken de wil en de financiën o.a. door de Tweede wereldoorlog om het definitief terug in orde te brengen.
In 1955 opende er een nieuwe schouwburg die uiteindelijk vooral als bioscoop zou fungeren. Totdat het doek tijdens de jaren 80 voor altijd naar beneden viel.
Verschillende weekends deden we dan ook na de opening rondleidingen want natuurlijk was iedereen super nieuwsgierig ! Ondertussen genoten we al van meerdere optredens.
Samen met Elke en Laura slaagden we erin om gezamenlijk op stap te gaan voor onze Marcheblog. Zo bezochten we de interessante tentoonstelling van de bronzen Romeinse keizerhoofden in Pergola. Dit op uitnodiging van Wijnand Luttikholt, de eigenaar van vakantieappartementen Ca Palazzo. We bezochten samen ook het museum met de vergulden bronzen Romeinse beelden, zeldzaam op de wereld, want de meeste Romeinse standbeelden verdwenen door de eeuwen heen omgesmolten voor andere doeleinden. (nog te bezichtigen tot 24 oktober)
Vervolgens maakten we nog een mooie wandeling door Pergola zelf.
We bezochten Antonio van Rotorscio37, eindelijk konden we met een truffeljager op stap dichtbij huis. Meer bepaald in een deelgemeente van Serra San Quirico. Een fijne kennismaking volgde met zijn leuke knuffelhonden die eenmaal op het terrein in volle concentratie de hele grond afsnuffelden, op zoek naar truffels. Een heel leerrijke namiddag ! Ook eens meemaken ? Dat kan via het VVV van Cupramontana of rechtstreeks bij hem.
Zelfs één keer slaagde ik erin om met de wandelgroep mee te gaan; naar het San Eustachiuskerkje in San Severino Marche, een schaduwrijke wandeling met heel veel vergezichten !
Kleine evenementen konden ook weer, dus organiseerde de gemeente een straatetentje met plaatselijke specialiteiten, heerlijk en weer gezellig dat het kon !
De hittegolf eindigde met de traditionele onweersbuien van einde augustus en maakte plaats voor de aangename septemberdagen. Onze Girandola draait verder en brengt ons hopelijk nog genoeg gasten uit alle windstreken !
Tanti saluti cari
Isabelle en Erik
PS:
– De telefoon stond rond 15 augustus niet stil we ontvingen naast de gebruikelijke vragen ook deze:
– Hoe ver bevindt u zich van Cingoli ? Ongeveer 20 minuten rijden. En van het zwembadcomplex Verde Azurro ? Oh dat is al verder, wel 3 kwartier. En het meer ? Een kwartier van bij ons. Zijn er ook watervallen, ja in de buurt van het meer. Gemakkelijk te bereiken met kinderen ? Ja hoor. Dan boeken we graag een kamer bij u. Maar mevrouw we hebben helaas niets meer vrij tot einde augustus…
– Ik bel u uit Napoli en ik wil heel graag de Marche bezoeken want die zouden zo mooi zijn. Maar ik wil komen tijdens een heel slechte periode, nl. rond 15 augustus. Inderdaad mevrouw de Marche zijn heel mooi maar rond 15 augustus is echt een heel slechte tijd want we zitten dan helemaal vol !
– Ik ben een makelaar uit Fermo. Ik zag uw huis op de website en het beviel me meteen. Zo’n prachtig huis en zo mooi gerestaureerd. Wilt u het niet verkopen ?
– Er was op een avond door de gemeente een muzikaal optreden in de open lucht gepland met daarna een cabaretvoorstelling. Erik moest wel tot het einde blijven want was verantwoordelijk voor de Sabam formulieren. Alles zou in totaal 2 uur duren. Doch zowel het orkest als de cabaretier waren zo blij om eindelijk nog eens te kunnen optreden dat ze van geen ophouden wisten. Het publiek kreeg echt waar voor zijn geld, doch na 4 uurtjes nonstop werd het ook voor het publiek te veel en één voor één ging weg. Wij moesten wel tot het einde blijven…
–
Isabelle
Hallo Isabelle en Eric
Vorige Zondag was het hier bij ons zalig weer. Dus ideaal om eens te gaan fietsen langs het kanaal( kanaal Bossuit-Kortrijk). Na een stuk rijden langs een mooi natuurgebied, was het tijd om te stoppen voor een koffie. We bestelden de koffie en kregen Grootmoeders koffie ( de koffiebranderij van Dirk Hansens zijn ouders). genieten ervan en tegelijk stelden we ons de vraag hoe het nog zou zijn met Nathalie en Dirk. Enfin, na de koffie , terug op de fiets om onze weg te vervolgen. Na een tijdje zien we in de verte een groep fietsers naderen, en besluiten we aan de kant te gaan. Toeval of telepathie, Dirk en Nathalie zaten ook in die groep. Het was een blij weerzien , en meteen haalden wij Italie terug naar boven. Na onze babbel reden we terug huiswaarts, en misschien hopend dat we Rik en Greet zouden tegenkomen. Maar dat zal waarschijnlijk voor een volgende keer zijn.
Groeten uit Zwevegem van één van die gezellige west-vlaamse koppels
Dag Peter en Anja, de wereld is toch klein. Rik en Griet komen jullie vast en zeker ook nog tegen !!! Als alles meezit komen we half november richting noorden om alle familieleden die we al zeker 2 jaar niet meer zagen, te bezoeken. Mochten we West-Vlaanderen aandoen, laten we het jullie weten ! Nog vele zonnige saluti van de Girandolesi.Isabelle en Erik
Zeker en vast van harte welkom. En zoals beloofd, verse handmade frietjes. Grt Anja en Peter